Κατά την Ελληνική Μυθολογία τα Ηλύσια Πεδία αποτελούσαν τμήμα του Άδη. Ήταν ο τελικός προορισμός της ψυχής των ηρώων και των ενάρετων.
Μυθολογία
Ενώ τα Τάρταρα ήταν τόπος τιμωρίας, τα Ηλύσια Πεδία ήταν παραδείσιος τόπος με ολάνθιστα λιβάδια, όπου επικρατούσε αιώνια άνοιξη και οι πηγές της Λήθης ανάβλυζαν νέκταρ που έκανε τους νεκρούς να λησμονούν όλα τα γήινα δάκρυα και τις κακουχίες.
Εκεί βρίσκονταν κατά τον θρύλο ο Μενέλαος και η ωραία Ελένη, καθώς και ο Κάδμος και άλλοι θηβαίοι ήρωες. Κάτω από τη σκιά Μυρτιών εξασκούνταν στην ιππασία και τον στίβο ή έπαιζαν ζάρια και μουσική.
Ο Μίνως, αδερφός του Ραδάμανθυ βασίλευε στην πεδιάδα της άφιξης, εκεί που είχαν φέρει τον κοιμώμενο Κρόνο, που όντας μεθυσμένος από την πόση μελιού, είχε αιχμαλωτιστεί και δεθεί από τον Δία.
Σύμφωνα με τους Ορφικούς, ο Κρόνος βασίλευε εκεί έχοντας βασίλισσα την Ρέα.
Οι αναφορές για τα Ηλύσια Πεδία στην αρχαία γραμματεία μέχρι τον 4ο αιώνα π.Χ είναι σπανιότατες. Στο Thesaurus Linguae Graecae (TLG) εμφανίζονται μόνο δύο: Υπάρχει μία στην Οδύσσεια (Οδ 4.556) και μία αναφορά του Αριστοτέλη στο ίδιο χωρίο του Ομήρου.
Πηγή Βικιπαίδεια
Μυθολογία
Ενώ τα Τάρταρα ήταν τόπος τιμωρίας, τα Ηλύσια Πεδία ήταν παραδείσιος τόπος με ολάνθιστα λιβάδια, όπου επικρατούσε αιώνια άνοιξη και οι πηγές της Λήθης ανάβλυζαν νέκταρ που έκανε τους νεκρούς να λησμονούν όλα τα γήινα δάκρυα και τις κακουχίες.
Εκεί βρίσκονταν κατά τον θρύλο ο Μενέλαος και η ωραία Ελένη, καθώς και ο Κάδμος και άλλοι θηβαίοι ήρωες. Κάτω από τη σκιά Μυρτιών εξασκούνταν στην ιππασία και τον στίβο ή έπαιζαν ζάρια και μουσική.
Ο Μίνως, αδερφός του Ραδάμανθυ βασίλευε στην πεδιάδα της άφιξης, εκεί που είχαν φέρει τον κοιμώμενο Κρόνο, που όντας μεθυσμένος από την πόση μελιού, είχε αιχμαλωτιστεί και δεθεί από τον Δία.
Σύμφωνα με τους Ορφικούς, ο Κρόνος βασίλευε εκεί έχοντας βασίλισσα την Ρέα.
Οι αναφορές για τα Ηλύσια Πεδία στην αρχαία γραμματεία μέχρι τον 4ο αιώνα π.Χ είναι σπανιότατες. Στο Thesaurus Linguae Graecae (TLG) εμφανίζονται μόνο δύο: Υπάρχει μία στην Οδύσσεια (Οδ 4.556) και μία αναφορά του Αριστοτέλη στο ίδιο χωρίο του Ομήρου.
Πηγή Βικιπαίδεια
No comments:
Post a Comment