Wednesday, July 25, 2007

Η Αποκάλυψη του Ιωάννη. Άλμπρεχτ Ντύρερ. Κεφάλαιο ΚΑ.

Και είδα νέο ουρανό και νέα γη (ο ουρανός και η γη, οι πριν, είχαν φύγει) και η θάλασσα άλλο δεν ήταν. Και την πόλη την άγια, την Ιερουσαλήμ, εγώ ο Ιωάννης, νέα την είδα, απ'τον ουρανό να κατέρχεται - απ'τον Θεό ορισμένη-στολισμένη και έτοιμη σαν νύφη για τον άντρα της.
Και άκουσα φωνή δυνατή απ΄τον θρόνο του ουρανού, που έλεγε "ιδού η σκηνή του Θεού και των ανθρώπων, και θα σκηνώσει μαζί τους και θα είναι αυτοί ο λαός του και θα'ναι Αυτός γι'αυτούς ο Θεός τους, και θα σκουπίσει ο Θεός κάθε τους δάκρυ και δε θα υπάρχει άλλο ο θάνατος, ούτε πένθος ούτε κραυγή, ούτε πόνος θα υπάρχει, διότι τα παλιά όλα πέρασαν".
Και είπε αυτός που καθόταν στο θρόνο: "Ιδού, νέα τα κάνω τα πάντα". Και λέει ξανά: "Γράψε ότι οι λόγοι αυτοί είναι πιστοί και αλήθεια".
Και μου είπε: "Έγιναν. Εγώ είμαι το Α και το Ω, η αρχή και το τέλος. Εγώ θα δώσω στον διψασμένο να πιεί νερό δωρεάν, απ'την πηγή της ζωής.
Ο νικητής θα τα κληρονομήσει αυτά, και θα είμαι γι'αυτόν ο Θεός, και αυτός θα είναι ο γιος μου.
Και οι δειλοί και άπιστοι, οι σιχαμένοι και οι φονιάδες, και οι πόρνοι, οι ειδωλολάτρες και οι μάγοι και οι ψεύτες, όλοι το μεράδι τους το έχουν στη λίμνη που μέσα της καίει φωτιά και θειάφι, που είναι ο δεύτερος θάνατος".
Και ήρθε ένας απ'τους επτά αγγέλους που κρατούσαν τις επτά κούπες γεμάτες με τις πληγές τις επτά και τις έσχατες, και μιλώντας μου είπε: "Ελα, θα σου δείξω τη νύφη, τη γυναίκα του Αρνιού".
Και με έφερε έμπνοο σε όρος ψηλό και μεγάλο, και μου έδειξε την πόλη τη μεγάλη, την Άγια Ιερουσαλήμ, να κατεβαίνει εξουρανού με θέληση θεία, λάμποντας μέσα στη δόξα του Θεού. Η λάμψη της ήταν ίδια με λάμψη πολύτιμου λίθου, φεγγοβόλημα ίασπη.
Και είχε τείχος ψηλό και μεγάλο, με δώδεκα πύλες, και στις πύλες ήταν δώδεκα άγγελοι, και ήταν γραμμένα και ονόματα δώδεκα και τα ονόματα ήταν των δώδεκα φυλών των υιών του Ισραήλ.
Στην Ανατολή πύλες τρεις, και τρεις στο Βοριά, τρεις στο Νοτιά και τρεις προς τη Δύση. Και το τείχος της πόλης με θεμέλια δώδεκα, και στα θεμέλια πάνω τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Αρνιού.
Κι αυτός που μου μιλούσε κρατούσε για μέτρο καλάμι χρυσό να μετρήσει μ'αυτό την πόλη και τις πύλες και το τείχος.
Και η πόλη τετράγωνη κείται και το μήκος της είναι όσο το πλάτος. Και μέτρησε την πόλη με το καλάμι, δώδεκα χιλιάδες στάδια ήταν, μήκος και πλάτος και ύψος τα ίδια.
Και μέτρησε το τείχος της εκατόν σαράντα τέσσερις πήχεις το μήκος, κατά το μέτρο του ανθρώπου, δηλαδή του αγγέλου.
Και τα τείχη ήταν κτισμένα με ίασπη, και η πόλη με καθάριο χρυσό, σαν γυαλί ολοκάθαρο. Και τα θεμέλια του τείχους της πόλης στολισμένα με κάθε πολύτιμη πέτρα.
Το πρώτο θεμέλιο ήταν με ίασπη, το δεύτερο σάπφειρο, το τρίτο χαλκηδόνιο, το τέταρτο σμαράγδι, το πέμπτο σαρδόνυχας, σάρδιο το έκτο, το έβδομο χρυσόλιθος, το όγδοο βερύλιο, το ένατο τοπάζι, το δέκατο χρυσόπρασος, υάκινθος το ενδέκατο και το δωδέκατο αμέθυστος.
Και οι δώδεκα πύλες, δώδεκα μαργαριτάρια, ένα η καθεμιά της. Και η πλατεία της πόλης ατόφιο χρυσάφι σαν γυαλί διαυγέστατο. Ναό δεν είδα στην πόλη. Ο Κύριος ο Θεός ο Παντοκράτωρ είναι ο ναός της, και το Αρνί.
Και δεν έχει ανάγκη η πόλη από ήλιο ούτε από φεγγάρι να φωτίζεται, γιατί τη φώτισε η δόξα του Θεού, και το Αρνί, το λυχνάρι της.
Και στης πολιτείας το φως θα βαδίσουν τα έθνη όσα σωθούν, και οι βασιλιάδες της γης θα της φέρουν τη δόξα.
(Και οι πύλες της πόλης δε θα κλείσουν ποτέ, γιατί νύχτα εκεί δε θα υπάρχει.)
Και θα της φέρνουν οι πύλες των εθνών την τιμή και τη δόξα. Και στην πόλη δε θα μπει τίποτα μολυσμένο, ούτε ψεύτης και σίχαμα, μόνο οι γραμμένοι στο βιβλίο ζωής του Αρνιού.

Το DNA ως γενετικό υλικό! 1944.

Οι βιοχημικοί είχαν αντιληφθεί εδώ και σαράντα περίπου χρόνια ότι τα χρωμοσώματα φέρουν το γενετικό υλικό κάθε οργανισμού. Γνώριζαν επίσης ότι τα χρωμοσώματα έχουν νουκλεοπρωτεϊνικό χαρακτήρα, δηλαδή περιέχουν τόσα μόρια πρωτεϊνης όσο και μόρια δεσοξυρίβονουκλεϊνικού οξέος (DNA!). Εκείνη την εποχή επικρατούσε η αντίληψη ότι το σημαντικότερο τμήμα του γενετικού υλικού των χρωμοσωμάτων ήταν η πρωτεϊνη, αφού σε όλες τις περιπτώσεις οι πρωτεϊνες είχαν αποδειχθεί σημαντικές για τους ζωντανούς ιστούς. Οι πρωτεϊνες είναι γιγαντιαία μόρια, με τεράστια ποικιλία και πολυμορφία. Τα ένζυμα, τα οποία ελέγχουν τις χημικές διεργασίες του οργανισμού, είναι πρωτεϊνες. Έτσι, οι βιοχημικοί πίστευαν ότι το νουκλεϊκό οξύ αποτελείται από σχετικώς μικρά μόρια που λειτουργούν κατά βοηθητικό τρόπο, όπως η αίμη της αιμοσφαιρίνης ή τα συνένζυμα των ενζύμων. Ωστόσο, δεν γνώριζαν ποια μπορεί να είναι αυτή η βοηθητική λειτουργία του νουκλεϊκού οξέος. Οι έρευνες όμως άρχισαν να αποκαλύπτουν ότι τα μόρια των νουκλεϊκών οξέων δεν είναι καθόλου μικρά. Απλώς, οι μέθοδοι που είχαν χρησιμοποιηθεί για την απομόνωση του DNA ήταν πολύ δραστικές, με αποτέλεσμα να εντοπίζονται μικρά μόνο τμήματα των μορίων. Όταν χρησιμοποιήθηκαν πιο ήπιες μέθοδοι, απομονώθηκαν μεγαλύτερα μόρια (!). Διαπιστώθηκε επίσης ότι στα γεννητικά κύταρρα, όπου τα χρωμοσώματα είναι συμπυκνωμένα στο ελάχιστο δυνατό μέγεθος, το πρωτεϊνικό τους τμήμα εμφανίζεται ασυνήθιστα απλό, ενώ το DNA υπάρχει στη συνήθη ποσότητα και πολυπλοκότητα. Παρόλα αυτά, η πίστη των βιοχημικών στην σπουδαιότητα των πρωτεϊνών παρέμενε ακλόνητη. Εκείνη την εποχή ο Όσβαλντ Έιβερυ (1877-1955), Αμερικάνος βακτηριολόγος γεννημένος στον Καναδά, έκανε πειράματα με πνευμονιοκόκους, βακτήρια που προκαλούν την πνευμονία. Υπήρχαν δύο διαφορετικά στελέχη των βακτηρίων, ένα με λείο περίβλημα που αποτελείται από ένα πολύπλοκο μόριο υδατάνθρακα, και ένα με τραχύ περίβλημα. Τα στελέχη, ονομάζονταν αντίστοιχα S (από το αρχικό γράμμα της λέξης smooth!! που σημαίνει λείο) και R (από το αρχικό γράμμα της λέξης rough!! που σημαίνει τραχύ). Ήταν εμφανές ότι το στέλεχος R δεν είχε το γονίδιο για το σχηματισμό της λείας υδατανθρακικής επιφάνειας. Επιπλέον ήταν δυνατόν να ληφθεί ένα εκχύλισμα από το στέλεχος S (που δεν περιείχε κύταρρα και ήταν σαφώς άβιο!) το οποίο με την προσθήκη του στο στέλεχος R, το μετέτρεπε σε στέλεχος S (!). Επομένως το εκχύλισμα πρέπει να περιείχε το γονίδιο (ή την μεταλλακτική αρχή όπως ονομάστηκε) που καταλύει την παραγωγή του υδατάνθρακα. Αλλά ποια ήταν η φύση της μεταλλακτικής αρχής? Το 1944, ο Έιβερυ και οι συνεργάτες του υπέβαλαν σε καθαρισμό το γονίδιο της μεταλλακτικής αρχής, σε όσο μεγαλύτερο βαθμό μπορούσαν χωρίς να διαταράξουν την λειτουργική του ικανότητα, και απέδειξαν ότι αποτελείται από DNA και τίποτε άλλο. Δεν περιείχε καθόλου πρωτεϊνη! Ήταν η πρώτη ένδειξη ότι το γενετικό υλικό των κυττάρων είναι το DNA και όχι η πρωτεϊνη! Η ανακάλυψη αυτή έφερε επανάσταση στη γενετική και οδήγησε σε ταχύτατη πρόοδο. Ο Έιβερυ άξιζε σαφώς να τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ για την ανακάλυψή του, αλλά πέθανε πολύ γρήγορα μετά την επίτευξή της και δεν πρόλαβε να βραβευθεί.
Το Χρονικό των Επιστημονικών Ανακαλύψεων. ISAAC ASIMOV. Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

Thursday, July 19, 2007

Candle in the Wind: Elton John.

Goodbye Norma Jean
Though i never knew you at all
You had the grace to hold yourself
While those around you crawled
They crawled out of the woodwork
And they whispered into your brain
They set you on the treadmill
And they made you change your name

And it seems to me you lived your life
Like a candle in the wind
Never knowing who to cling to
When the rain set it
And i would have liked to have known you
But i was just a kid
Your candle burned out long before
Your legend ever did

Loneliness was tough
The toughest role you ever played
Hollywood created a superstar
And pain was the price you paid
Even when you died
Oh the press still hounded you
All the papers had to say
Was that Marylin was found in the nude

Goodbye Norma Jean
From the young man in the 22nd row
Who sees you as something more than sexual
More than just our Marylin Monroe

Written by Elton John and Bernie Taupin.

Wednesday, July 4, 2007

Tiny Dancer: Elton John.

Blue jean baby, L.A. lady, seamstress for the band
Pretty eyed, pirate smile, you'll marry a music man
Ballerina, you must have seen her dancing in the sand
And now she's in me, always with me, tiny dancer in my hand

Jesus freaks out in the street
Handing tickets out for God
Turning back she just laughs
The boulevard is not that bad

Piano man he makes his stand
in the auditorium
Looking on she sings the songs
The words she knows, the tune she hums

But oh how it feels so real
Lying here with no one near
Only you and you can't hear me
When i say softly, slowly

Hold me closer tiny dancer
Count the headlights on the highway
Lay me down in sheets of linen
you had a busy day today

Blue jean baby, L.A. lady, seamstress for the band
Pretty eyed, pirate smile, you'll marry a music man
Ballerina, you must have seen her dancing in the sand
And now she's in me, always with me, tiny dancer in my hand